شهدای گلپایگان

بسم الله الرحمن الرحيم
ولا تحسبن الذين قتلوا فی سبيل الله امواتاٌ بل احياء عندربهم يرزقون
گمان نکنيد آنان که در راه خدا کشته شده اند مرده اند بلکه آنها زنده اند ونزد ايشان روزی می خورند.
السلام عليک يا ابا عبدالله اينک در اين بيابان کربلا, ای خدای متعال می خواهم که گناهانم را ببخشی. خدايا تو خودت شاهد هستی که من از زن و فرزند و زندگی دست کشيدم و فقط گوش به فرمان نائب امام زمان بودم و پاسخ به لبيک امام عزيزم دادم. آری ملت شريف ايران و مردم شهيد پرور گلپايگان اين من و شما هستيم که وارث خون شهيدان هستيم. سعی کنيد کسانی که از گوشه و کنار نق می زنند و يا منافقين را در صحنه روزگار برداريد که به خدا قسم اينها هستند که دل امام عزيز را درد می آورند. وای نمی دانيد که موقعی که پا در بيابان کربلا گذاشتم چه شور و حالی به من دست داد. اينجا خاکی غريبانه است که در هر متر مربع يک شهيد داده ايم. وای بر کسانيکه حرمت خون شهيدان را نداشته باشند, چون برادر عزيزم: امام حسين غريب است و از ما کمک می خواهد که راه کربلا را باز کنيم و عاشقان حسين از نزديک زيارت کنند. اينجانب پيامی بسيار مهم برای مردم گلپايگان و حومه دارم که هميشه امام عزيز را دعا کنيد ونگذاريد که امام تنها بماند من موقعی که در مسجد زرنجان مشغول چای دادن بودم پيام امام به گوشم رسيد و بلافاصله از روستای زرنجان بسوی بسيج گلپايگان روانه شدم و اسم نويسی کردم و برای دومين بار است که با کفار بعثی به نبرد پرداخته ام و اگر جنازه مرا پيدا کرديد و به شهرمان آورديد در مرگ من گريه نکنيد که دشمنان ما شاد شوند و از تو همسر باوفايم می خواهم که زينب وار فرزندانم را تربيت کنی و برای جامعه مفيد باشند و اگر جنازه مرا آوردند به گلپايگان مرا در روستای زرنجان پيش شهيد شوکتی به خاک بسپاريد و الآن که اين وصيت نامه را می نويسم در حضور برادران اعزامی گلپايگان که به مورخ 18/8/61 اعزام شديم و جای خالی که هرشب بعد از نماز مغرب وعشاء مراسم دعا و عزاداری بپاست. و بايد بگويم که من توانسته ام در اين دانشگاه که استادانش حسين ابن علی و همچون امام زمان می باشند خودم را بسازم. ديگر عرضی ندارم فقط طلب مغفرت می کنم.
وصيت نامه ديگر شهيد
اينجانب که شوق و علاقه پيشرفت اسلام و حفظ و نگهداری از خون شهيدان, به اراداه و خواست خودم عازم جبهه حق عليه باطل شدم واحساس مقدس حراست از انقلاب اسلامی چنين انديشه ای را در وجودم ايجاد کرد که حضور خود را در جبهه اعلام دارم در صورتيکه به افتخار شهادت نائل آمدم وصايائی دارم که انجامش را از تمام افرادی که نوشته ام به روئيت آنان برسد, انتظار دارم.
1-مقدم بر هر چيز اسلام-قرآن- امام زمان عليه السلام وامام امت را فراموش نکنند و بدانند که ما برای اسلام قيام کرديم و تمام مقصد ما مکتب ما است.
2-خط امام را از ياد نبرند که تداوم بخش انقلاب است. ودشمنان از آن هراس دارند و درصدد آلوده کردن آن کوشش دارند.
3-اهالی محترم روستای زرنجان بکوشند در حفظ خون شهيدان و متحد و هماهنگ به راه خدا قدم بردارند.