شهدای گلپایگان

در بسیاری از وب سایت ها شهرها را با مختصات جغرافیایی و مشخصات آب و هوایی معرفی می‌کنند ؛ مثلاً می گویند «گلپایگان شهری در بخش مرکزی و در غرب استان اصفهان در ایران است، که در فاصله ۳۶۵ کیلومتری تهران و ۲۰۰ کیلومتری اصفهان قرار دارد» یا مثلاً می گویند «گلپایگان از شهرهای کهن ایران  در استان اصفهان واقع شده است که از طرف شمال به محلات و خمین و از طرف مغرب به کوه های بختیاری و الیگودرز و از طرف جنوب به خوانسار و کوه های بختیاری محدود است. ارتفاع آن از سطح دریا ۱۱۲۸ متر است.» اما می شود شهرها را از منظری دیگر هم معرفی کرد؛ می توان شهرها را از وجودهای حقیقی و نه نام های استعاره ای شناخت و معرفی کرد؛ گلپایگان از منظر بعضی، شهری ست که گل های فراوانی دارد ؛ اما نه گل هایی از جنس گیاه بلکه گل هایی از جنس نور! گل هایی که هر کدام برای ماندگاری این آب و خاک از جان خود مایه گذاشتند ؛ برای ماندگاری هویت ها و برای روشنایی جان ها از خون خودشان استفاده کردند ؛ مگر نمی گویند «شرف المکان بالمکین» اگر شرافت هر زمینی به ساکن آنان ست پس شرافت شهر ما به گل های آن ست ؛ شرافت کشور ما به گلهای آن ست ؛ گلهایی که بو و عطر آنان پس از چیده شدن تازه تر و عطر آگین تر می شود و هر چه زمان جلوتر می رود بر شدت این ادعا افزوده تر می شود ... شرافت شهر ما به گلهایی نیست که پس از چیده شدن خشک می شود و عطری ندارد ؛ شرافت شهر ما به گلهایی ست که هر روز از وجودشان گلی سبز می شود و راهی باز می شود و زمین خشکی، آماده ی کشت و سبز می شود... شهر ما «گلپایگان» شهر عشق و ایثار است ، شهر ما گلپایگان شهر گلها ست ... گلهای خونین... شهر ما بیش از 373 لاله خونین از جنس نور دارد ...

ادامه دارد به زودی کامل می شود ...