شهدای گلپایگان

بنام الله پاسدار حرمت خون شهيدان وصيت نامه خود را آغاز می کنم. البته من خيلی کوچکتر از آنم که برای شما مردم غيور و شهيد پرور وصيت بنويسم.
فلا تهنوا و تدعوا الی السلم وانتم الاعلون والله محکم.       (سوره محمدآيه35)
سستی نکنيد و دشمن را به صلح نخوانيد که شما برترانيد و خدا با شماست ما از آن خدائيم و بازگشتمان به سوی اوست پس چه بهتر که اين مسير را در راه او طی کنيم تا خداوند راضی باشد. من از ملت شريف گلپايگان و کنجدجان می خواهم که اگر شهادت نصيبم گشت بجای عزاداری برايم طلب مغفرت کنيد تا شايد خدا از گناهانم درگذرد. همچنين حامی امام خمينی باشيد قدرت خداوند را دست کم نگيريد, منافق زمان هر کس که باشد او را از بين ببريد, به ياد خدا و به ياد مهدی باشيد, آخرت را از بين نبريد پدر و مادر خود را برای جهاد در راه خدا آماده کنيد و بدانيد که حيات دنيا هيچ ارزشی ندارد و مهم حيات جاويد واخروی است. خانواده گراميم اگر جسد من به دست شما نرسيد ناراحت نباشيد زيرا خانوادهای داغدار چون شما زيادند و بدانيد که جسد های ما شهيدان را ياران مهدی به خاک می سپارند برادران و خواهران و مادر عزيزم از اينکه من به جبهه رفتم ناراحت نباشيد واميدوارم که ببخشيد و حلال کنيد می دانم که اکنون که اين وصيت نامه را می خوانيد ناراحت می باشد اما بايد متوجه باشيد که در راه اسلام اين مشکلات و سختيها را بايد تحمل کرد اصلاٌ ما بايد در راه اسلام از تمام هستی مان بگذريم زيرا که همه و همه از خداست وامانتی هستند نزد شما که بايد همه را سالم به دست صاحبش برسانيد شما الآن يک فرزند ناقابلتان را در راه خدا داده ايد و اگر شاکر باشيد و صابر خداوند از شما راضی خواهد بود.من بر خود واجب دانستم که به جبهه بروم چگونه می توانستم در خانه بنشينم در صورتی که می ديدم اسلام احتياج به نيرو دارد اصلاٌ انقلابی که ما کرده ايم برای حفظ و پياده کردن اسلام و قرآن بر جامعه و جان و مال واعمال ما بود. اصلاٌ زندگی کردن ما هدف ما از زندگی رسيدن به الله و معبود يگانه است پس چگونه در خانه بنشينم و شاهد اين همه قتل و کشتار برادران دينی خود باشم. اگر از اين حمله جان سالم بدر می بردم آنقدر به جبهه می رفتم تا ديگر دشمن باقی نماند که جرات قدعلم کردن در مقابل اسلام را داشته باشد وصيت من حقير, گنهکار اين است که در همه حال شکرگزار باشيد, درهنگام فقر و غنا شکرگذار باشيد و همچنين در مقابل مشکلات توکل به الله کنيد و صابر باشيد و با نيروی ايمان استقامت کنيد و تا آخرين قطره خونتان در راه پيروزی اسلام بر کفر مبارزه کنيد تا انشاءالله با سرفرازی روز قيامت جزو صالحان و صديقان قرار گيريد و اي وصيت آخر را بسيار تاکيد می کنم که حتماٌ انجام دهيد و آن اطاعت از امام پيروی کنيد کارهايتان را برای الله انجام دهيد و خدا را ناظربر اعمال خود بدانيد به اميد پيروزی حق عليه باطل و تو مادر عزيزم اين همه سختی هائی که در دنيا تحمل نمودی در آخرت اجر و ثوابش را خودت می بری.
اگر باشد قرار آخر بميرم         نمی خواهم که در بستر بميرم
خدايا کن شهادت را نصيبم        که همچون اکبر و اصغر بميرم